The Gothic Life: New Beginning

ImiĂŞ: Morrigen
PÂłeĂŚ: Kobieta
Punkty nauki: 8
Pseudonim: brak
Gildia: brak
Wiek: 26 lat



Aparycja:
Podobno kto raz j¹ zobaczy pozna ju¿ zawsze. P³omienne, d³ugie niemal do pasa w³osy dziewczyny rzucaj¹ siê w oczy zbyt mocno. Wiecznie potargane, rozwiane na wietrze, wi¹zane z rzadka i niechêtnie. Jeszcze m³oda twarz nosi ju¿ oznaki czasu - delikatne zarysy bruzd wokó³ oczu i ust. Powa¿ne, zbyt powa¿ne jak na m³ody wiek dziewczyny zielone oczy zdaj¹ siê mówiÌ, ¿e widzia³y wiêcej ni¿ powinny. Uœmiecha siê rzadko, jeszcze rzadziej siê œmieje.
Niewysoka, zwinna sylwetka kobiety odziana jest na ogó³ w prosty, skórzany pancerz, wysokie do kolan buty, rêkawice i p³aszcz. Sukienki nosi rzadko, a jeœli ju¿ to tylko w mieœcie i na specjalne okazje. PolowaÌ ³atwiej jest w czymœ wygodnym, co nie pl¹cze siê niepotrzebnie pod nogami, prawda? Kiedy zdarza jej siê ju¿ wybraÌ do karczmy, czy na targ ¿eby sprzedaÌ zdobyte skóry i zakupiÌ nowe strza³y zak³ada zwyczajne, proste spodnie i czarn¹ koszulê. Na plecach ko³ysze siê nieodzowny ³uk i ko³czan, potrzebne na polowaniu szparga³y nosi upchniête w skórzanej torbie przewieszonej przez ramiê. Cichy, spokojny g³os Morrigen zdaje siê nie zdradzaÌ emocji. Znakiem szczególnym dziewczyny jest wytatuowany na przedramieniu symbol p³omienia, który czêœciowo przykrywa brzydk¹, poszarpan¹ bliznê.


Charakter:
Morrigen we wszystkim co robi kieruje siĂŞ prostymi, jasnymi zasadami kodeksu honorowego, ktĂłry sama ustaliÂła dla siebie juÂż dawno :
1) przyjació³ nie zostawia siê w potrzebie, czy to na polu walki czy w zmartwieniu
2) nie dobija siĂŞ jeĂącĂłw i tych, ktĂłrzy proszÂą o ocalenie
3) naleÂży broniĂŚ sÂłabszych od siebie i bezbronnych
4) wrogĂłw naleÂży ÂścigaĂŚ do koĂąca, Âżeby juÂż nigdy nie mogli zraniĂŚ ani nas, ani nikogo.
Spokojna, cicha, rozwa¿na. Odzywa siê rzadko i tylko wtedy kiedy rzeczywiœcie ma coœ ciekawego do powiedzenia. Uwa¿nie obserwuje otoczenie i rozmówców - nawyk zdobyty podczas lat polowaù. Nie potrafi usiedzieÌ na miejscu, ci¹gle gna do przodu przez co czêsto wpada w tarapaty. Trudno zdobyÌ jej zaufanie, wszêdzie wietrzy spisek. Nie lubi mówiÌ o sobie, na pytania o przesz³oœÌ odpowiada zdawkowo, zbywa rozmówcê.
Uparta jest bardzo - jeœli obierze sobie cel zrobi wszystko ¿eby doprowadziÌ sprawê do koùca, nie zwa¿aj¹c na przeciwnoœci. Nie lubi niedokoùczonych spraw, czuje siê wtedy s³aba i bezsilna. A ju¿ dawno obieca³a sobie, ¿e jej ¿ycie i decyzje bêd¹ zale¿a³y tylko od niej. Wyznaje zasadê po trupach do celu. Jednak jeœli komuœ uda siê zdobyÌ jej przyjaŸù i zaufanie nie zostawi w potrzebie, nie zwa¿aj¹c na niebezpieczeùstwa. Naturalny wdziêk i charyzma u³atwiaj¹ jej te¿ pozyskiwanie informacji. Prowadzi raczej koczowniczy tryb ¿ycia, z racji tego nie posiada w³asnego domu, najczêœciej nocuje pod go³ym niebem w miejscu gdzie akurat zaprowadzi³o j¹ tropienie zwierzyny b¹dŸ te¿, jak w chwili obecnej, w wynajêtym pokoju w karczmie. Nie jest przywi¹zana do dóbr materialnych, stanowi¹ dla niej jedynie œrodek do celu.


Wyuczone umiejĂŞtnoÂści:
- Âłucznictwo
- oprawianie zwierzyny

Wrodzony talent:
- pozyskiwanie informacji

UmiejêtnoœÌ dodatkowa:
- nieziemski s³uch (dziêki umiejêtnoœci wyczulania swego s³uchu, potrafisz us³yszeÌ niemal ka¿dy szelest i pods³uchaÌ niemal ka¿d¹ osobê. Jest to bardzo przydatne podczas zdobywania przeró¿nych informacji)


Ekwipunek:

Przy sobie:
- Âłuk dĂŞbowy
- koÂłczan zawierajÂący 20 strzaÂł
- skĂłrzany pancerz
- ubranie
- bandaÂże
- bukÂłak z wodÂą
- dziennik
- piĂłro
- pojemnik z atramentem
- nó¿ do oprawiania zwierzyny
- zwykle jakieÂś miĂŞso i skĂłry jeÂśli akurat wraca z polowania/jest w jego trakcie
- butelka wina lub rumu

Depozyt/dom:
- ubranie na zmianĂŞ (jeÂśli zdarza jej siĂŞ wynajmowaĂŚ pokĂłj w karczmie)

PieniÂądze:
- 100 zÂłotych monet

Choroby:
- brak

Fobie:
- brak


Statystyki g³ówne:


Punkty Âżycia: 100
Punkty Many: 0
Wytrzyma³oœÌ: 100
SiÂła: 20
ZrêcznoœÌ: 40


Punkty UmiejĂŞtnoÂści:

RzemieÂślnictwo:
Kowalstwo: 0
Alchemia: 0
MyÂślistwo: 20
Stolarstwo: 0

ZÂłodziejstwo: 0

Inne:
GĂłrnictwo: 0
Retoryka: 10

UmiejĂŞtnoÂści Bojowe:
BroĂą jednorĂŞczna:
Miecze: 0
Topory: 0
BuÂławy: 0
MÂłoty: 0

BroĂą DwurĂŞczna:
Miecze: 0
Topory: 0
MÂłoty: 0
Piki i Halabardy: 0

BroĂą dystansowa:
ÂŁuki: 41
Kusze: 0

Inne:
Parowanie tarczÂą: 0

Poznane postacie:
Morrigen od pewnego czasu przebywa w Khorinis tak¿e zna miejscowych handlarzy i karczmarzy, jak równie¿ z racji wykonywanej profesji myœliwych, których zdarzy³o jej siê poznaÌ podczas w³óczenia siê za zwierzyn¹ po lasach.


Historia:

Krew na udach oznacza bĂłl...

Mama. Jej uœmiech przedziera siê czasem przez mg³ê wspomnieÌ jednak zbyt s³abo bym umia³a j¹ nawet opisaÌ. Czasem s³yszê jej g³os... ale nie widzê twarzy. On powtarza³, ¿e tak bardzo j¹ przypominam. Mo¿e dlatego dziœ nie umiem patrzeÌ na siebie w lustrze?
Jednak ja jej prawie nie pamiêtam. Odesz³a zbyt szybko. A ON powtarza³, ¿e jestem do niej podobna. Im by³am starsza tym czêœciej to powtarza³. Nie wzi¹³ sobie innej. Ani do domu, ani do ³ó¿ka. Po co...? Skoro mia³ pod rêk¹ kopiê ukochanej kobiety?
Tê czêœÌ wspomnieÌ wymaza³am. Skrzêtnie schowa³am gdzieœ w odmêtach niepamiêci. ¯a³ujê, ¿e nie uda³o mi siê wymazaÌ wszystkiego. ¯e pamiêtam ten pierwszy raz tak dok³adnie. Jego spocone d³onie, cuchn¹cy oddech, jego cia³o na swoim i jego g³os powtarzaj¹cy jak mantrê moje imiê. Bola³o. Tak bardzo bola³o. Ale nikt nie s³ysza³ jak krzyczê ze strachu, z bólu, z bezsilnoœci. Nikt nie przyszed³ mi na pomoc. Nikt...

Krew na d³oniach oznacza wolnoœÌ.

Nie wiem ile mia³a lat. Nie pamiêtam te¿ jej twarzy. Pamiêtam za to oczy. T¹ niem¹ proœbê i zanikaj¹c¹ iskrê ¿ycia w Ÿrenicach kiedy wbi³am nó¿. Pamiêtam s³one krople sp³ywaj¹ce po mojej twarzy kiedy p³aka³am, ten ostatni ju¿ chyba raz, ale nie czujê smutku. Nie chcê myœleÌ, ¿e ¿a³owa³am. Nie mog³am. Wybór by³ prosty - ona lub ja. Zreszt¹... nawet nie chodzi³o o ni¹. Musia³am znikn¹Ì. PrzestaÌ istnieÌ. ¯eby móc ¿yÌ swoim ¿yciem musia³am umrzeÌ. Razem z nim. Wiêc iloœÌ cia³ musia³a siê zgadzaÌ. Jego ju¿ tam le¿a³o. Ogieù dope³ni³ dzie³a. By³am wolna. Po raz pierwszy w ¿yciu by³am naprawdê wolna.
Tego dnia umar³a ma³a, bezbronna Mika. Umar³a dla ca³ego œwiata, umar³a te¿ i dla mnie chocia¿ czasem budzê siê w œrodku nocy zlana potem a w uszach dŸwiêczy to znienawidzone imiê. Nie lubiê byÌ wtedy sama. Na codzieù odgrodzona od œwiata szczeln¹ lodow¹ kopu³¹, w takich chwilach potrzebujê czyiœ ramion wokó³ siebie. Nie pamiêtam twarzy mê¿czyzn, których zaprasza³am do ³ó¿ka ¿eby przez chwilê móc siê do kogoœ przytuliÌ. Nie pamiêtam ich imion. Z mg³y wy³ania siê czasem obraz naszych cia³ splecionych razem. I ich g³osy szepcz¹ce moje imiê. Morrigen.

Znak na rêku oznacza przyjaŸù.

Dla niego pierwszego nie by³am tylko ³adnym cia³em, którym mo¿na siê zabawiÌ. Nie by³am tylko s³ab¹ kobietk¹, któr¹ mo¿na wykorzystywaÌ. Poznaliœmy siê kiedy mia³am mo¿e 17 lat. Rany odniesione w walce z rzezimieszkami nie pozwala³y samotnie oddaliÌ siê w bezpieczne miejsce. Znalaz³ mnie le¿¹c¹ w ka³u¿y w³asnej krwi, zabra³ do domu, zaopiekowa³ siê mn¹.
Nie od razu zaufaÂłam, jednak Âłagodny uÂśmiech i orzechowe oczy Silla stopniowo mnie oswoiÂły. On jeden wiedziaÂł o wszystkim. O matce, o Âświni, ktĂłra ÂśmiaÂła nazywaĂŚ siĂŞ moim ojcem, wreszcie o mojej ucieczce.
Tej wietrznej nocy, kiedy gorÂączka nie pozwalaÂła mi do koĂąca rozpoznaĂŚ co jest jawÂą a co tylko sennym koszmarem znalazÂłam przyjaciela. JuÂż nie byÂłam sama.
Minê³o kilka lat zanim go opuœci³am. Rany na ciele goi³y siê szybko, gorzej by³o z ranami w duszy. A Sillen upar³ siê, ¿e z nimi te¿ sobie poradzi. Wiem, ¿e mu siê nie uda³o, lubiê tak myœleÌ, choÌ wiem, ¿e to k³amstwo. NienawiœÌ to silne uczucie. A ja sama nie wiem czy bardziej nienawidzê ojca, który ju¿ przecie¿ nie mo¿e mnie skrzywdziÌ, ludzi, którzy przecie¿ wiedzieli co siê dzieje a mimo to nie przyszli mi na pomoc czy samej siebie, ¿e uciek³am tak póŸno i pozwoli³am na tak wiele.
ZostaÂłam u niego dÂługo. MoÂże za dÂługo, sama dziÂś juÂż nie wiem. NauczyÂł mnie jak strzelaĂŚ z Âłuku, jak polowaĂŚ. Jak tropiĂŚ zwierzynĂŞ chowajÂącÂą siĂŞ w krzakach Âżeby zapewniĂŚ sobie poÂżywienie i skĂłry na zarobek. Za to zawsze bĂŞdĂŞ mu wdziĂŞczna.
Ostatniego dnia zrobi³ mi tatua¿ przykrywaj¹c nim brzydk¹ bliznê na ramieniu, w miejscu gdzie rana by³a zbyt g³êboka. Delikatny symbol p³omienia przypieczêtowa³ nasze przymierze. I choÌ póŸniej wiele razy têskni³am za Sillem, ba! zdarza mi siê to do dziœ wiem, ¿e nie mog³am zostaÌ. Ja nie umiem kochaÌ. Tego nie nauczê siê ju¿ nigdy. A on zas³uguje na lepsz¹ ni¿ ja.

Miasto Khorinis oznacza nowe Âżycie.

To by³a ³atwa decyzja, naj³atwiejsza ze wszystkich w moim ¿yciu. Pierwszy statek, który wyp³ywa³ tego dnia z portu, pierwszy poranny transport na Khorinis, maj¹ wysepkê znajduj¹c¹ siê na tyle daleko od Mhyrtany, ¿e mog³am czuÌ siê wreszcie bezpiecznie. Tylko tam mog³am byÌ sob¹, bez obawy, ¿e ktoœ zapyta o moj¹ przesz³oœÌ. Liczy³o siê tylko to co umia³am.
Czasami tylko zastanawiam siê czy ba³abym siê samej siebie gdybym nie by³a mn¹. Myœli s¹ jak natrêtne muchy, nie chc¹ sobie pójœÌ, zostawiÌ mnie. Zadrêczaj¹ mnie. A mo¿e sama siebie zadrêczam? Nie wiem. Wiem kim jestem dla nich. Nie wiem kim jestem dla siebie samej. Nie wiem kim chcê byÌ. Ale jestem wolna. ¯yjê. Oddycham... choÌby nawet ka¿dy mój oddech mia³ tylko odliczaÌ czas.

Ostatnio edytowany przez Morrigen (2014-03-10 21:59:23)