The Gothic Life: New Beginning

- Pewnie - odpowiadam Nemirowi, po czym zrywajÂąc siĂŞ z siedzenia, poprawiam pas z mieczem i podnoszĂŞ swÂą tarczĂŞ, ponownie przewieszajÂąc jÂą przez plecy - JeÂśli nie masz nic przeciwko, moÂżemy potem zagoÂściĂŚ do karczmy ,,Pod KuternogÂą". OczywiÂście ja stawiam - dopowiadam, ÂśmiejÂąc siĂŞ - ChciaÂłbym, byÂś opowiedziaÂł mi wiĂŞcej o tym mieczu. Jestem ciekaw. SwojÂą drogÂą, mam tam rĂłwnieÂż pewnÂą sprawĂŞ do zaÂłatwienia - dodajĂŞ, po czym spokojnym krokiem podchodzĂŞ do drzwi - Zatem, wyruszamy?

- Witaj - odrzek³ do ciebie Mario, nie przestaj¹c kuÌ ¿elaza - Nemir! Obs³u¿ nasz¹ klientkê! - rzek³ podwy¿szonym g³osem, do przebywaj¹cego na zapleczu magazyniera - Ju¿ siê robi, panie Mario! - odpowiedzia³ Nemir, po czym jak najprêdzej popêdzi³ w twym kierunku, by dowiedzieÌ siê, po có¿ przyby³aœ do kuŸni. - Witaj pani, zw¹ mnie Nemir. Có¿ to sprawi³o, i¿ raczy³aœ odwiedziÌ nasze progi? Poszukujesz dobrej broni, b¹dŸ trwa³ego pancerza? Nie wa¿ne czego szukasz, u nas na pewno to znajdziesz - rzek³ Nemir, w jego g³osie wyczu³aœ jednak pewne zw¹tpienie, jakoby nie by³ przekonany do tego sposobu rozmowy klientem. Có¿, tutaj nie on jest on myœlenia, jedynie wykonuje polecenia. Odnosisz wra¿enie, i¿ atmosfera w kuŸni jest napiêta.

- Aha - Rzek³ nieco zmieszany Nemir, rozgl¹daj¹c siê za odpowiednim no¿em, po czym wyj¹³ pewien ze skrzyni, le¿¹cej w rogu magazynu - Mam tu dobr¹ sztukê, kuta z porz¹dnej stali, bardzo ostra, lekka i porêczna... Jedynie za 60 sztuk z³ota... A wiêc bywaj, od³o¿ê ten nó¿ specjalnie dla Ciebie - rzek³ magazynier, ¿egnaj¹c Cie gestem d³oni - Poczekam - rzek³, uœmiechaj¹c siê przyjaŸnie. Gdy opuœci³aœ kuŸniê, dostrzeg³aœ Bospera spaceruj¹cego g³ówn¹ alejk¹, rozgl¹daj¹c siê wko³o, jakoby kogoœ poszukiwa³. Po chwili, podszed³ do niego pewien mê¿czyzna w podniszczonych szatach, zdaje siê, i¿ przekaza³ mu jak¹œ wiadomoœÌ. Od razu po tym Bosper zmieni³ kierunek marszu, a gdy zawêdrowa³ na sam koniec, przyuwa¿y³aœ ¿e skrêci³ w prawo, po czym wszed³ do tawerny ,,Pod Kuternog¹".

/* Jako, Âże kuÂźnia jest troszeczkĂŞ inaczej urzÂądzona w opisie niÂż w mojej historii, zbudujĂŞ krĂłtkie wprowadzenie /*

Mistrz Randon powoli starza³ siê. Dodatkowo zaduch i gor¹ce powietrze w kuŸni, Ÿle wp³ywa³y na serce mistrza kowalstwa, dlatego gdy znik¹d pojawi³ siê przybysz wymachuj¹c w te i spowrotem czyst¹ magiczn¹ rud¹, oraz broni¹ z niej wykonanej cia³o Randona odmówi³o pos³uszeùstwa. Tylko dziêki b³yskawicznej pomocy maga wody oraz alchemika, uszed³ z ¿yciem. Przez niemal miesi¹c siê kurowa³ w klasztorze magów ognia. Tymczasem Kenneth bêd¹c przekonanym o zgonie by³ego mistrza og³osi³ siê nowym mistrzem kowalstwa. Dziêki potwierdzonemu na piœmie b³ogos³awieùstwu Innosa jeszcze z klasztoru w Nordmarze, kilku sprawnym transakcjom z Matteo oraz wielu godzinom ciê¿kiej pracy dla Bospera uda³o mu siê nawet uzyskaÌ zgody pozosta³ych mistrzów, a dziêki resztkom pieniêdzy z kontynentu wyposarzy³ kuŸniê w dodatkowy, sekretny piec do wytapiania czystej magicznej rudy. Tylko Kenneth wiedzia³ o jego istnieniu. Nowy mistrz natychmiast zaprzyjaŸni³ siê z m³odymi Alto i Nemirem, a tak¿e nauczy³ siê doceniaÌ mistrzostwo tarcz Maria oraz sztuletów Kalaha. Wszyscy jednak zgodzili siê, ¿e sekrety klanu m³ota czyni¹ Kennetha najbardziej odpowiednim na miejsce jego poprzednika. Po 27 dniach wbrew wszelkim oczekiwaniom Randon wróci³. Nikt nie wie co siê sta³o miêdzy nimi, ale stary i nowy mistrz siedzieli w piwnicy kuŸni przez ca³¹ noc. Rankiem nast¹pi³o oficjalne przekazanie pierœcienia gildii kowali Khorinis na d³où Kennetha. Ostatnim problemem by³ Lorenzo. Kupiec niechêtnie podszed³ do faktu, ¿e jakiœ m³okos przej¹³ kuŸniê, któr¹ on zbudowa³ w³asnymi rêkoma. Nie mia³ jednak wiele do gadania przed rad¹ rzemieœlników, która jednog³oœnie popar³a Kennetha. Aby oddaliÌ od siebie niebezpieczeùstwo sztyletu w nocy, nowy mistrz obieca³ Lorenzo 10% z ka¿dego miesiêcznego zysku. Z dodatkowym kowalem kuŸnia zaczê³a szybko siê rozwijaÌ. Wkrótce wykupili u¿ywany piec z dzielnicy portowej oraz mnóstwo dodatkowego sprzêtu kowalskiego takiego jak m³oty i kowad³a ró¿nych wielkoœci. KuŸnia w Khorinis wybuch³a nowym radosnym p³omieniem pracy.


Kenneth do cennika kuÂźni dodaje wÂłasne wynalazki czyli:

Morgenstern: Chyba nie trzeba tÂłumaczyĂŚ zalet ĂŚwiekowanej stalowej paÂłki 300sz.

lekki topĂłr bojowy:szczegĂłlnie ceniony za swÂą niezniszczalnoœÌ. Praktycznie nie da siĂŞ go uszkodziĂŚ  500sz.

El Bastardo: król mieczy nie wykonanych z magicznej rudy. Doskona³oœÌ w ka¿dym calu. 1000sz.

DÂługi miecz z magicznej rudy  1500sz. +dostarczenie 6 bryÂłek rudy. BryÂłki rudy moÂżna kupiĂŚ rĂłwnierz w kuÂźni. Jedyne 400sz za sztukĂŞ

Miecz dwurĂŞczny z rudy 5000sz. + dostarczenie 15 bryÂłek rudy

Kenneth jednoczeÂśnie dementuje wszelkie pogÂłoski jakoby potrafiÂł kuĂŚ z czystej magicznej rudy.

Kenneth otar³ chust¹ pot z czo³a. Spojrza³ na swoje najnowsze dzie³o: grot do be³tu z poczwórnym ostrzem naciêty na Ìwiartki niemal na ca³ej d³ugoœci. Be³t do pacyfikacji mot³ochu. Bêdzie rozpada³ siê wewn¹trz cia³a czyni¹c z wnêtrznoœci sa³atkê. Raczej marnie nadaje siê do polowania, bo uszkadza miêso. Wielu myœliwych lubi jednak mieÌ kilka takich be³tów, na wypadek gdyby sprawa sta³a siê naprawdê gor¹ca. Chwyci³ ostrze szczypcami i Nordmarsk¹ mod³¹ najpierw w³o¿y³ go do wrz¹cej a potem do zimnej wody. Nastêpnie odda³ Alto do naostrzenia. Po ca³ym dniu pracy ciê¿ko usiad³ na sto³ku i wypi³ ³yk "czarnego paladyna". SpecjalnoœÌ lokalnego karczmarza, którego imienia Kenneth wci¹¿ siê nie nauczy³. Asystent z wyraŸn¹ wpraw¹ koùczy³ ostrzenie pasem szlifierskim, a nastêpnie odda³ mistrzowi do oceny. Kenneth nawet nie musia³ siê specjalnie przygl¹daÌ. Wiedzia³, ¿e dzie³o rodaka jak zwykle jest najwy¿szej próby. Do³o¿y³ grot do skórzanej sakiewki i upi³ jeszcze ³yk. co za sikacz. Prawie têsknie za piratami pomyœla³ wstaj¹c. Zamknij kuŸniê Alto. Koùczymy na dziœ. Zanieœ temu bufonowi ze stra¿y jego zamówienie, wiesz, te s³abe miecze za które nawet nie zap³acili i powiedz mu, ¿e ma siê wypchaÌ tym ¿elastwem jeœli nie bêdzie p³aci³. Podszed³ do drzwi i w odpowiedzi na w¹tpliwoœci m³odego kowala dotycz¹ce jêzyka wypowiedzi rzuci³ Oczywiœcie, ze nie dos³ownie. Ubierz to w jakieœ ³adne s³ówka. Wiem ¿e potrafisz. A by³bym zapomnia³. Groty zaniosê Bosperowi sam. Mam do niego sprawê. Z³apa³ za mieszek i wyszed³ z budynku. S³oùce powoli zachodzi³o. WiêkszoœÌ ludzi ju¿ pyka³a fajeczki wodne na dywanie obok podwy¿szenia Herolda. Znowu trzeba gadaÌ z tym starym dziadem Pomyœla³ i ruszy³ w kierunku pracowni Bospera. (zmiana tematu)


/*po wÂątku z Bosperem/*


Kenneth wtoczy³ siê do kuŸni. Mimo pomyœlnie za³atwionej sprawy czu³ siê paskudnie. Podszed³ do pieca. By³ ju¿ ca³kowicie wygaszony. Zszed³ do piwnicy po worek wêgla po drodze budz¹c pozosta³ych. Wtaszczy³ worek z powrotem i zacz¹³ siê wybieraniem popio³u. By³o to uci¹¿liwe zajêcie, bo mimo, ¿e dawno wygas³, zawsze wci¹¿ by³ gor¹cy i paskudnie przez to pyli³. Kenneth nie przejmuj¹c siê tym zbytnio, widocznie nie zdaj¹c sobie sprawy z choroby zwanej pylic¹ wprost ³adowa³ popió³ do wiader prost¹ stalow¹ ³opat¹. Zanim nape³ni³ trzecie wiadro, przyszed³ Alto przelotnie witaj¹c mistrza od razu z³apa³ dwa wiadra by wyrzuciÌ popió³ do morza. Z pieca zwykle wychodzi³o piêÌ wiader. Kenneth nape³ni³ dwa kolejne, i sam z³apa³ ostatnie wiadro. Gdy wraca³ gadaj¹c po drodze ze swoim uczniem o jego dzisiejszych obowi¹zkach Zobaczy³ Nemira rozpalaj¹cego piec, oraz Mario ju¿ przynosz¹cego stal ze œrodka. Po chwili praca siê rozpoczê³a. Codzienna rutyna ukoi³a sko³otane myœli Kennetha. Jakiœ dwie godziny póŸniej Kalah, jak zwykle zmachany wróci³ od strony wschodniej bramy z zakrwawionymi katanami.
-Obetrzyj Kalah! Warkn¹³ Kenneth widz¹c takie niedbalstwo u jednego z najlepszych kowali jakich zna³
-Wiem! Wiem, ¿e brzeszczoty nie zardzewiej¹, ale st¹d widzê, ¿e rêkojeœci s¹ ze zwyk³êj stali obwi¹zane skór¹ mrocznego zêbacza pustynnego. Ta skóra pije krew i d³ugo nie pozwoli mu odparowaÌ, jeœli rêkojeœÌ zardzewieje bêdziemy musieli j¹ wymieniÌ, a skórê mrocznego zêbacza zamieniÌ na zwyk³ego. Skóra smoczego nie nadaje siê na rêkojeœci. Ponadto... Nie musia³ dokaùczaÌ. Kalah ju¿ œciera³ krew z ostrzy i po³o¿y³ miecze na szczycie pieca, ¿eby mo¿liwe drobinki krwi jak najszybciej odparowa³y. Reakcje Kennetha by³a przesadzona. Ale bynajmniej nie bezpodstawna. Nie mogli sobie przecie¿ pozwoliÌ, ¿eby kowal chodzi³ z przegnitymi mieczami! Ko³o po³udnia zrobili sobie pierwsz¹ przerwê. Wtedy wsta³ Randon tylko wzrokiem witaj¹c siê z pozosta³ymi i od razu przechodz¹c do pracy nad pancerzem dla nowo pasowanego rycerza. Niezwykle czasoch³onna praca, bior¹c pod uwagê drobne szczegó³y, które rycerska zbroja zawiera. Nawet zbroje paladynów s¹ ³atwiejsze w produkcji. Po ma³ym posi³ku Kalah Randon i Kenneth stali ka¿dy przy swoim kowadle, a Alto i Nemir biegali ze stal¹ do pieca. By³ to imponuj¹cy widok du¿ej kuŸni pracuj¹cej na pe³nych obrotach.

Ostatnio edytowany przez Kenneth (2014-04-09 16:26:43)

Praca w kuŸni jest jak orkiestra symfoniczna. A dla Kennetha nawet wiêcej Jeœli wszystko w niej gra, kuŸnia ma swój dŸwiêk, zapach, wygl¹d, oraz coœ nieuchwytnego... Jakby smak. Dlatego mimo hucz¹cych miechów i nieustaj¹cego bicia m³otów, w mig zorientowa³ siê, ¿e coœ siê zmieni³o. Najprawdopodobniej us³ysza³ brak miarowego kucia stali, przez Mario podczas gdy obcy go zaczepi³. Spojrza³ siê w stronê wejœcia i zobaczy³ jakiegoœ grubasa. Jak chyba ka¿dy mistrz, Kenneth nienawidzi³ gdy przerywano mu pracê. Na szczêœcie obcego ostrze by³o ju¿ praktycznie gotowe. Gdy kupiec zwróci³ siê w stronê m³odego kowala ten ch³odzi³ ju¿ gotowy brzeszczot piêknego "rubinowego ostrza". Osobiœcie Kenneth nie lubi³ tego modelu. Typowy miecz paradny Kompletnie nie przydatny w walce. Ale klient nasz pan. Kenneth musia³ dokoùczyÌ wszystkie zamówienia które przyj¹³ przed decyzj¹ o podró¿y. Kiedy wiêc gruby jegomoœÌ stan¹³ obok Kenneth skin¹³ na niego, pokazuj¹c ¿e go zauwa¿y³ i zostawi³ gor¹cy jeszcze niewykoùczony miecz w wiadrze. Alto powinien zaj¹Ì siê ostrzeniem. Skierowa³ siê w stronê drzwi swojego domu, odwiesi³ szczypce na hak wbity do œciany i otworzy³, pokazuj¹c goœciowi, ¿e ma iœÌ przodem.