«--

Aliastir · 2014-03-16 20:19:34

- Witam, panie. Jak juÂż wspomniaÂła ta mÂłoda niewiasta, zwĂŞ siĂŞ Aliastir. Szukam schronienia. jestem przemarzniĂŞty. Czy mĂłgÂłbym przetrwaĂŚ tutaj noc? - zapytaÂłem mĂŞÂżczyzny w podeszÂłym wieku. SpojrzaÂłem na jego nogĂŞ. WyglÂądaÂła paskudnie. Prawdopodobnie to wÂłaÂśnie ten staruszek utrzymuje wszystkich tutaj w domu. ZdjÂąÂłem TorbĂŞ i broĂą i poÂłoÂżyÂłem pod ÂścianÂą koÂło drzwi. ChciaÂłem, by nie czuli siĂŞ zagroÂżeni przy mnie. Nagle wpadÂłem na genialny w swej prostocie pomysÂł. - MoÂże byÂłbym w stanie pomĂłc? - spytaÂłem, wskazujÂąc rĂŞkÂą na ranĂŞ mĂŞÂżczyzny. MyÂślĂŞ Âże mana zregenerowaÂła siĂŞ na tyle, bym byÂł w stanie wyleczyĂŚ ranĂŞ starszego pana. MusiaÂłem jednak jÂą najpierw oceniĂŚ. Mam teÂż miksturĂŞ leczÂącÂą. SpojrzaÂłem na gromadkĂŞ dzieci. Chyba nie powodziÂło siĂŞ im najlepiej. JeÂżeli tylko bĂŞdĂŞ mĂłgÂł, jakoÂś postaram siĂŞ wspomĂłc tych biednych ludzi. Innos kocha kaÂżdÂą istotĂŞ, zwÂłaszcza czÂłowieka.
Elena to bardzo Âładna dziewczyna. Prawdopodobnie to ona gotuje ten Âświetnie pachnÂący gulasz. DomyÂślam siĂŞ Âże nie daje sobie sama rady z tym domem... eh, jednak najpierw porozmawiam z gospodarzem tej hacjendy.

Mistrz Gry III · 2014-03-16 20:55:38

- Aaa, Aliastir, Aliastir - zamyÂśliÂł siĂŞ mĂŞÂżczyzna - ZwÂą mnie Lucan, jestem gospodarzem na tej skromnej farmie - z jego gÂłosu biÂła niepewnoÂśĂŚ, choĂŚ mimika mĂŞÂżczyzny nie wskazywaÂła zakÂłopotania - RozgoÂśĂŚ siĂŞ, zapewne jesteÂś wielce znuÂżony wĂŞdrĂłwkÂą, Aliastirze. Zamknij proszĂŞ drzwi i zasiÂądÂź przy stole - rzekÂł, po chwili mieszajÂąc lekko gulasz w kocioÂłku - PomĂłc powiadasz? CĂłÂż... Nie wiem czy Ci sie uda... OtĂłÂż widzisz, okoliczna zielark... Aaa, nie, nie! - tutaj wyraÂźnie siĂŞ zmieszaÂł, jakoby niechcÂący wspomniaÂł ci, o zielarce - Po prostu, wdaÂło siĂŞ zakaÂżenie. Kilka dni temu ukÂąsiÂł mnie krwiopijca, gdy udaÂłem siĂŞ na polowanie. Ech, boli jak skur... Okropnie boli - powstrzymaÂł siĂŞ, przypominajÂąc sobie, iÂż w pomieszczeniu sÂą dzieciaki - Elena, rozlej proszĂŞ gulasz do misek. JuÂż jest dobry. Boris, posprzÂątaj ze stoÂłu, Ivan, Michen, pomĂłÂżcie mu. Szybciutko, bo gulasz wystygnie! - to mĂłwiÂąc, Lucan sprĂłbowaÂł powstaĂŚ z fotela, jednak prĂłbujÂąc stawaĂŚ na chorej nodze, zachwiaÂł siĂŞ, i ponownie upadÂł na siedzenie - Ekhem, Aliastirze - rzekÂł gospodarz, wyraÂźnie zawstydzony - Czy byÂłbyÂś tak Âłaskawy i pomĂłgÂł mi przejÂśĂŚ do stoÂłu?

Aliastir · 2014-03-16 21:16:11

- MoÂże jednak sprĂłbujĂŞ? ByÂłem niegdyÂś Paladynem. Moc Innosa jest zbawienna. - rzekÂłem do pana Lucana. WiedziaÂłem Âże potrzebuje pilnie pomocy. Jest gospodarzem, musi trzymaĂŚ formĂŞ. Dodatkowo rozpoczÂąÂł coÂś mamrotaĂŚ o zielarce, a potem przestaÂł. Nie bĂŞdĂŞ go naciskaÂł. Runa powinna wystarczyĂŚ. Dam mu jeszcze miksturĂŞ. PrzykucnÂąÂłem przy nodze starszego mĂŞÂżczyzny. PodaÂłem mu do wypicia esencjĂŞ leczniczÂą, po czym rozpoczÂąÂłem uÂżywanie runy leczÂącej. ChciaÂłem bardzo mu pomĂłc. MoÂże staraÂłem siĂŞ teÂż zaimponowaĂŚ Elenie? Nie wiem sam. PamiĂŞtam z nauk w Vengardzie, Âże pomoc innym da nam nadziejĂŞ na wieczne zbawienie, zaÂś Innos wybierze nas na swych wybraĂącĂłw.

______
wybaczcie Âże krĂłtko, zÂły stan

Ostatnio edytowany przez Aliastir (2014-03-16 21:16:20)

Mistrz Gry III · 2014-04-27 19:33:54

- Ach, prĂłbuj waÂśĂŚ, mi jeno bogowie mogÂą pomĂłc... A cĂłÂż to za breja? A co mi tam, wszystko jedno - rzekÂł Lucan, jednym duszkiem oprĂłÂżniajÂąc menzurkĂŞ. - A fe, cĂłÂż w tym jest? Szczyny goblina? Stolec czarnego trolla? Wymiociny jas...
- Tato! - rzekÂła Elena - zachowuj si...
- Nie mĂłw mi co mam robiĂŚ dziecko, jeszcze na tyle nie jestem uÂłomny, byÂś mnie upominaÂła! - rzekÂł Lucan z podniesionym gÂłosem. Elena zamilkÂła. W twych dÂłoniach, zmaterializowaÂła siĂŞ niebieska poÂświata, co przeraziÂło mieszkaĂącĂłw domu. WszakÂże, magiĂŞ znali oni tylko z baÂśni... Nagle, energia skierowaÂła siĂŞ ku nodze kupca, po chwili znikajÂąc.
- Gotowe? Czy... Czy to juÂż? WyzdrowiaÂłem! MogĂŞ chodziĂŚ! - krzyknÂąÂł gospodarz w radoÂści. Wraz z nim, skakaĂŚ z radoÂści zaczĂŞÂły rĂłwnieÂż jego dzieci. I Elena...
- DziĂŞkujĂŞ! DziĂŞkujĂŞ Ci Aliastirze! UleczyÂłeÂś mego ojca! - wykrzyknĂŞÂła dziewica, promieniujÂąc z radoÂści.
- Ja rĂłwnieÂż... DziĂŞkujĂŞ Ci, przybyszu. ZostaĂą z nami, chociaÂż do jutra. Niestety, prĂłcz goÂściny, nie mamy czego zaoferowaĂŚ Cie w nagrodĂŞ - rzekÂł Lucan, o wÂłasnych siÂłach zasiadajÂąc do stoÂłu, oraz nalewajÂąc Ci polewki.

Aliastir · 2014-05-05 19:49:02

- DziĂŞkujĂŞ uprzejmie. - odpowiedziaÂłem Lucanowi. PrzeleciaÂłem ponownie wzrokiem po dosyĂŚ maÂłej, jednak na prawdĂŞ przytulnej chacie. - Tyle ludzi w jednym miejscu... - pomyÂślaÂłem. Od razu do gÂłowy wpadÂło mi Reddock. Ahhhh... moja wspaniaÂła "mieÂścina". Jakbym miaÂł porĂłwnaĂŚ ten dom do jaskini, to tutaj czuÂłbym siĂŞ niczym w raju. NiewÂątpliwie, tam wiĂŞcej ludzi przypadaÂło na maÂły skrawek terenu. Tutaj nie bojÂą siĂŞ raczej OrkĂłw. UÂśmiechnÂąÂłem siĂŞ pod nosem przyjmujÂąc polewkĂŞ. ZasiadÂłem wraz z Gospodarzem do stoÂłu. - Nie oczekujĂŞ nic, prĂłcz uchronienia mnie przed niebezpieczeĂąstwami tego lasu i mrokiem tych ziem. - dodaÂłem dosyĂŚ zagadkowo. PamiĂŞtam jak podczas mojego pobytu na kontynencie jadaÂło siĂŞ podobne dania raz na kilka tygodni. Mimo iÂż nie byÂło mi Âłatwo, czĂŞsto siĂŞgam pamiĂŞciÂą do tych ubogich daĂą, ktĂłre daÂły mi wystarczajÂąco wiele pokory i niezbyt wyrafinowany gust kulinarny. - CoÂś wspaniaÂłego! - odrzekÂłem chwalÂąc danie Eleny. Gulasz faktycznie nie byÂł taki zÂły. SpojrzaÂłem ukradkiem rĂłwnieÂż na broĂą, ktĂłrÂą uprzednio odÂłoÂżyÂłem. Nie chciaÂłem mieĂŚ tych dzieciakĂłw na sumieniu przez wÂłasnÂą gÂłupotĂŞ. W duchu dziĂŞkowaÂłem Âże Innos czuwaÂł nade mnÂą w te trudne dni. DziÂś na pewno siĂŞ pomodlĂŞ.

Mistrz Gry III · 2014-05-05 21:47:38

Dzieci z ciekawoÂściÂą oglÂądaÂły twÂą broĂą, jednakÂże widocznie bĂŞdÂąc skrĂŞpowanymi twÂą obecnoÂściÂą, nie odwaÂżyÂły siĂŞ, by uÂżyczyĂŚ jÂą sobie do obejrzenia. Ach, dzieciĂąstwo - okres, gdy caÂły Âświat uwarunkowany jest ciekawoÂściÂą. BeztroskÂą ciekawoÂściÂą...
Potrawka byÂła dosyĂŚ ciepÂła, lecz naprawdĂŞ smaczna. CĂłÂż, podczas twych podrĂłÂży, rzadko dane Ci byÂło jeÂśĂŚ coÂś ciepÂłego, a jeszcze rzadziej, coÂś smakujÂącego lepiej niÂż wojskowe buty. Na twĂłj komplement, Elena siĂŞ zarumieniÂła. Dyskretnie, acz dostrzegalnie przez baczne oko, przebieraÂła nogami pod stoÂłem. momentalnie nie wiedziaÂła co odpowiedzieĂŚ, aÂż w koĂącu zebraÂło jej siĂŞ na odpowiedÂź.
- Ach... Przepis mojej mamy, nauczyÂła mnie jak byÂłam maÂła - nic specjalnego, mogĂŞ CiĂŞ nauczyĂŚ. - WyraÂźnie uÂśmiechaÂła siĂŞ w Twym kierunku. PoczuÂłeÂś nagle dziwne uczucie - przez lata swych podrĂłÂży, tuÂłaczki i zmartwieĂą, doÂświadczyÂłeÂś wielu rzeczy, lecz... Nie tego. Szczerego, bezinteresownego uÂśmiechu kobiety. To bardzo przyjemne uczucie.

The Gothic Life: New Beginning

#21 2014-03-16 20:19:34

Re: Zwiedzanie, poszukujĂŞ przygody.

#22 2014-03-16 20:55:38

Re: Zwiedzanie, poszukujĂŞ przygody.

#23 2014-03-16 21:16:11

Re: Zwiedzanie, poszukujĂŞ przygody.

#24 2014-04-27 19:33:54

Re: Zwiedzanie, poszukujĂŞ przygody.

#25 2014-05-05 19:49:02

Re: Zwiedzanie, poszukujĂŞ przygody.

#26 2014-05-05 21:47:38

Re: Zwiedzanie, poszukujĂŞ przygody.

Stopka forum